Model: Locomotief en tender van spuitgietmetaal. Klokankermotor met vliegwiel in de ketel ingebouwd. 5 via koppelstangen aangedreven assen, antislipwielen. Ingebouwde digitale mfx-/DCC-decoder en geluidsgenerator. Loc en tender kortgekoppeld. Tweepuntsfrontsein, aandrijving en machinistencabineverlichting met warmwitte ledlampjes. Flikkerend licht in de vuurkist via processorgestuurde ledlampjes (rood/oranje). Tweepuntsfrontsein analoog in bedrijf. Koppelingsschacht volgens NEM aan tenderuiteinde. Rookkastdeur die open kan.Lengte over de buffers 141 mm. Voorbeeld: Stoomlocomotief met sleeptender serie 150 X (type 1´E h3) van de Franse staatsspoorwegen (SNCF) zoals in gebruik rond 1950. Ingezet voor: Zware goederentreinen. T16442 - SNCF stoomlocomotief 150.XDe geschiedenis van stoomlocserie 150.X begint midden in de Tweede Wereldoorlog, omdat na de bezetting van Frankrijk door Duitsland de lokale locomotieffabrieken Batignolles-Châtillon (Nantes), SFCM Cail (Denain), Fives-Lille (Lille), Schneider-Creusot (Le Creusot) en Grafenstaden (Illkirch-Grafenstaden) voor de productie van de voor de oorlog uiterst belangrijke Duitse series 44, 50 en 52 werden ingezet. Nadat Frankrijk van de Duitse bezettingsmacht was bevrijd, leverden de Franse locomotiefbouwers de door de DRG bestelde 44’s direct aan de Franse staatsspoorwegen SNCF. Daarbij ging het om de tussen 1944 en 1948 geproduceerde 44 1517-1520, 1701-1720, 1766-1795, 1805-1845, 1859-1905, 1936-1949 en 1956-2025. Deze 226 locs werden in eerste instantie met hun SNCF-indelingsnummers als serie 150.X ingezet, maar vanaf maart 1950 in de hiervoor genoemde volgorde van de indelingsnummers 150.X.1-226 voorzien. Daarnaast moesten na het einde van de oorlog ook nog de 44 819, 838, 928, 929, 941, 942, 962, 1083, 1089, 1110, 1801 en 1803 aan de SNCF worden overgedragen. Deze werden vervolgens - weliswaar met behoud van hun indelingsnummer - eveneens als 150.X ingedeeld.De locs uit serie 150.X waren de zwaarste locs met 5 askoppelingen in het Franse spoorwegennetwerk en als driecilinderlocs met besturing rechts ook echte exoten. Ze werden vooral ingezet in het Lotharingse industriegebied, met zijn vele staalfabrieken, cokesfabrieken, kolen- en ertsmijnen, waar ze voor zware bulkgoedtreinen hun kwaliteiten konden laten zien. Hun bloeitijd duurde echter maar tot het midden van de jaren ‘50, want al vanaf midden 1954 werd zijn inzet in het Lotharingse bekken steeds verder beperkt door de in opmars zijnde 25 kV/50 Hz wisselstroomelektrificatie. Al snel was een deel van de locs uit serie 150.X niet meer nodig. Het kwam dus goed uit dat de Turkse staatsspoorwegen TCDD voor de trajecten in het Taurusgebergte een krachtige loc zocht en de nog geen tien jaar oude 150.X vond. Zo belandden vanaf het voorjaar van 1955 in totaal 48 exemplaren in Turkije, waar ze met 56.701-748 werden aangeduid. Vanaf mei 1960 was als laatste steunpunt voor de 44's in Frankrijk alleen nog het depot Audun-le-Roman, ten westen van Thionville aan het traject naar Longuyon gelegen, de standplaats van deze zware driecilindermachines. Daar werden als laatste locs uit hun serie de 150.X.29 op 23 juli 1965 en de 150.X.145 op 4 augustus 1965 uit dienst genomen. Metalen uitvoering.Klokankermotor met vliegwiel. Stoomlocgeluid.Motorverlichting.Flikkerend licht in de vuurkist.

Toon meer